ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ε.Ι.Χ.Ε. Πανελλήνιος Σύλλογος Προστασίας Δανειοληπτών
ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΛΑΜΠΑΣΗΣΓαμήλια τελετή Στεριανού – Πηνελόπης, 28/6/08, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Posted by Thespis στο 10 Ιουλίου, 2008
Στο Ιερό των Νυμφών (στην περιοχή της αρχαίας Μίεζας) τελέστηκαν στις 28/6/08 (μία εβδομάδα μετά τα Προμήθεια 2008) οι γάμοι του Στεριανού και της Πηνελόπης.
Τους ευχόμαστε όλβια τύχη και βίον ανθόσπαρτον
Ο Στεριανός και η Πηνελόπη ταξίδεψαν στην Ελλάδα απ’ τις ΗΠΑ όπου κατοικούν μονίμως, για να τελέσουν το γάμο τους σύμφωνα με το τυπικό της πατρώας ελληνικής παράδοσης. Επιθυμούσαν να τελέσουν τους γάμους τους κατά τις εορτές των Προμηθείων αλλά δεν κατάφεραν να κάνουν εγκαίρως το μακρινό ταξίδι.
Ο Στεριανός είναι Έλληνας στην καταγωγή. Η καταγωγή της Πηνελόπης είναι ουαλική απ’ την πλευρά του πατέρα της και γερμανική απ’ την πλευρά της μητέρας της. Το όνομα Πηνελόπη, που υπερηφάνως και με δική της επιθυμία φέρει τώρα, της δόθηκε με τελετή ονοματοδοσίας η οποία προηγήθηκε του γάμου.
Συμμετείχε στην τελετή η νυμφεύτρια Ελένη (Ελληνίδα εξ’ αμερικής).
Εκτός από τους συγγενείς του Στεριανού, παρόντες ήταν επίσης τα δυο τους παιδιά, οι γονείς της Πηνελόπης αλλά και φίλοι τους που ταξίδεψαν όλοι απ’ την μακρινή Αμερική για να παρευρεθούν στον γάμο και να γνωρίσουν την Ελλάδα.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Η ΠΟΜΠΗ…
Ο γάμος άρχισε με την πομπή των νεονύμφων προς το βωμό, κατά τη διάρκεια της οποίας άδονταν απ’ όλους τους παρευρισκόμενους ο Υμέναιος εν χορδαίς και οργάνοις!
…………………………………………………………………………………………..
Η ΤΕΛΕΤΗ…
………………………………………………………………………………………
Η ΧΑΡΑ…
……………………………………………………………………………………………
Επιπλέον φωτογραφικά στιγμιότυπα απο τον γάμο
ο οποίος τελέστηκε υπό την παρουσία της ιερατικής ομάδος των συντελεστών, πολλών φίλων συνελλήνων που παρευρέθηκαν για να συγχαρούν τους νεονύμφους, και βεβαίως με την παρουσία συγχρόνων Νυμφών…
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Θέσπις 
ΡΟΔΟΣυλλέκτης said
Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία.
Οι ανακοινώσεις σας θα δημοσιευθούν σύντομα.
ΡΟΔΟΣυλλέκτης
anestis anastasiadis said
to diko mas erotima einai pois stefanoni to zeygos kai an ayton ton gamo ton anagnorizei to kathe kratos ..erxete o dimarxos tis perioxis .. thelo mia apantisi ..TA NEA THS TOUMPAS EFIMERIDA THS THESSALONIKIS
12thespis said
Αγαπητέ κ. Αναστασιάδη,
Οι γάμοι που τελούνται με το πατρογονικό τυπικό – όπως άλλωστε και οι ονοματοδοσίες – αποτελούν έκφραση της ανάγκης πολλών συνελλήνων να μετάσχουν εμπράκτως (φυσικά, νοητικά και ψυχικά) σε ό,τι αποκαλείται γενικώς «μετοχή στο ελληνικό πνεύμα», όπου ως «ελληνικό» χαρακτηρίζεται το σχετικό με το πνεύμα που μετέδωσαν στην ανθρωπότητα οι πρόγονοί μας. Μην ξεχνούμε άλλωστε ότι το ελληνικό πνεύμα ήταν αυτό που όχι μόνον δημιούργησε πολιτισμικά πρότυπα, επιστήμες και θεσμούς πρωτόγνωρους, αξεπέραστους και αξιοθαύμαστους μέχρι σήμερα, αλλά επίσης ότι το ελληνικό πνεύμα ήταν αυτό που, αναγεννώμενο «από τις στάχτες του», έβγαλε για δεύτερη φορά την ανθρωπότητα από τα σκοτάδια του μεσαίωνος, ωθώντας την σε νέες κατακτήσεις μέσω της Αναγεννήσεως και του Διαφωτισμού. Ίσως δεν είναι τυχαίο το ότι, σε καιρούς χαλεπούς σαν τους σημερινούς, πολλοί είναι οι διανοούμενοι σε διεθνές επίπεδο που προσβλέπουν ξανά σε εκείνο το πνεύμα, θεωρώντας ότι η υπενθύμισή του, ο ενστερνισμός του, η εμβάπτισίς μας σε αυτό και η επαναφορά εκείνων των αξιών, θα συνδράμουν και πάλι για μια τρίτη φορά να εξέλθει η ανθρωπότητα από τον εκβαρβαρισμό του νέου – τεχνολογικού – μεσαίωνος στον οποίο όλα δείχνουν ότι ολοταχώς οδηγείται.
Εκτός όμως από τους διανοούμενους, το εκπληκτικό αλλά και ενθαρρυντικό στις μέρες μας είναι ότι μεγάλο ποσοστό των «απλών και καθημερινών» – ας χρησιμοποιήσω συμβατικά αυτούς τους όρους – ανθρώπων, θέλγεται από το ελληνικό πνεύμα και επιθυμεί να μετάσχει παντοιοτρόπως σε αυτό. Να μετάσχει σε αυτό νοητικώς (μέσω της μελέτης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας), ψυχικώς (μέσω του ενστερνισμού των αξιών του), αλλά και φυσικώς (δια της φυσικής του παρουσίας σε δρώμενα και τεκταινόμενα που σχετίζονται με αυτό). Διότι δίχως την αρμονική σύμπραξη και των τριών αυτών παραγόντων, κάθε άλλη προσέγγιση καθίσταται αποσπασματική και εν πολλοίς ελλειμματική.
Ο σημαντικότερος παράγων αυτής της επιθυμίας εμβάπτισης στο προγονικό πνεύμα, είναι αυτός που σχετίζεται άμεσα με στιγμές και τομείς σημαντικούς για την ζωή μας. Διότι τότε δηλώνουμε ξεκάθαρα – στον εαυτό μας πάνω απ’ όλα αλλά και στο περιβάλλον μας – την επιλογή που θέτουμε ως κυρίαρχη για τη στάση ζωής που θέλουμε ν’ ακολουθήσουμε. Μια τέτοια στιγμή αλλά και σημαντικός τομέας του βίου μας είναι ο γάμος, η θέληση δηλ. δύο ανθρώπων να πορευθούν από κοινού από δω και πέρα στη ζωή. Το να δηλώσουν ξεκάθαρα τις κοινές επιλογές τους στο τυπικό της τέλεσης του γάμου, αποτελεί παράγοντα εκκίνησης ψυχικών διεργασιών που προσδίδουν εμπιστοσύνη στα άτομα αλλά και υπόσχεση στον εαυτό τους και στο περιβάλλον τους για τη συνειδητή θέση που επιθυμούν ν’ ακολουθήσουν ως ατομικές μονάδες, ως ζεύγος και ως οικογένεια.
Ζητώ συγνώμη που μακρηγόρησα, είναι όμως σημαντικό να καταλάβουμε την κινητήριο δύναμη που ωθεί πάρα πολλούς συνέλληνες να προκρίνουν το πατρογονικό ελληνικό τυπικό στην τέλεση του γάμου τους αντί οιουδήποτε άλλου με το οποίο δεν νοιώθουν να τους συνδέει τίποτε ψυχικώς. Διότι στην αντίθετη περίπτωση, το να επιλέγουμε, για μια τόσο ιδιαίτερη στιγμή της ζωής μας, μια τυπική διαδικασία για την οποία νιώθουμε παντελώς αδιάφοροι και ξένοι αλλά την ακολουθούμε λόγω «συνήθειας», δεν είναι και το καλύτερο για να σηματοδοτήσει την έναρξη μιας τόσο σημαντικής αλλαγής στον βίο μας.
Η πρόκριση λοιπόν του γάμου σύμφωνα με ένα τυπικό που να ταιριάζει στην ιδεολογία τους και εις τα πατρώα μας έθιμα, αποτελεί για τους μελλόνυμφους τη δημόσια έκφραση της συνειδητής επιλογής τους. Ανεξαρτήτως νομικής ισχύος (αφού άλλωστε με μια επίσκεψη στον δήμαρχο της περιοχής τους, με τρεις υπογραφές και μέσα σε ελάχιστα λεπτά, τακτοποιείται τάχιστα η νομική αναγνώριση).
Για να δώσω όμως πλήρη και ακριβή απάντηση στο ερώτημά σας, ΔΕΝ αναγνωρίζεται από την πολιτεία ο γάμος ο οποίος τελείται με το πατρογονικό τυπικό. Και φρονούμε ότι πολύ σωστά πράττει η πολιτεία διότι ο γάμος αποτελεί κοινωνικό συμβόλαιο δύο ελευθέρων πολιτών που αποφάσισαν να ζήσουν από κοινού, είναι δηλ. εκ των πραγμάτων «πολιτικός». Το ζεύγος θα πρέπει – και πολύ σωστά – να πιστοποιήσει την δήλωσή του αυτή στο δημαρχείο παρουσία των αιρετών εκπροσώπων της πολιτείας. Με την βεβαίωση αυτή από το δημαρχείο, το ζεύγος έχει την δυνατότητα στη συνέχεια να δηλώσει τον γάμο του στα κατά τόπους ληξιαρχεία του κράτους.
Αυτό το οποίο όμως διερευνούμε με εκπροσώπους της πολιτείας, είναι εκείνη η μορφή συνεργασίας ώστε, κοινή συναινέσει και ξεπερνώντας τα γραφειοκρατικά εμπόδια, οι γάμοι που τελούνται με το πατρώο εθιμικό τυπικό, να αποκτούν αυτομάτως και νομική ισχύ. Κάτι το οποίο θα μπορούσε άνετα να επιτευχθεί (και ευελπιστούμε ότι πολύ σύντομα θα γίνεται επισήμως κάτι τέτοιο) με την παρουσία εκπροσώπου της δημαρχιακής αρχής στην τέλεση του ελληνικού γάμου και την επί τόπου υπογραφή της βεβαίωσής του ως μάρτυρος.
Στο ερώτημά σας «ποιος στεφανώνει το ζεύγος», αν εννοείται από πού και κατά ποίον τρόπον αποκτά την ιδιότητα του ιερέως ο τελών τον γάμο, η απάντηση είναι ότι στην ελληνική μας παράδοση δεν υπήρξε ποτέ επαγγελματικό ιερατείο «επαγγελματιών αντιπροσώπων του θεού» για τις πρακτικές των κοινωνικών και οικογενειακών τελετών. Σύμφωνα με την ελληνική αντίληψη περί θείου, όλοι είμαστε ομοούσιοι των Θεών όπως λέει ο Πίνδαρος και ο καθείς εξ ημών μπορεί να είναι και ιερουργός σε δεδομένη στιγμή.
Για το λόγο αυτό, ιερουργός στον γάμο ήταν ο πατέρας, η μητέρα ή ο αιρετός ιερέας της πόλεως, ο οποίος εκλεγόταν κάθε χρόνο ανάμεσα στα πιο ενάρετα και ηθικά στοιχεία της κοινωνίας. Συνεπώς, ακολουθώντας την ελληνική αντίληψη και το ελληνικό βίωμα, δεν υπάρχουν στους γάμους που τελούμε «επαγγελματίες ιερείς». Όταν για οποιοδήποτε λόγο αδυνατούν οι γονείς του ζεύγους να τελέσουν το τυπικό, το τελεί ο αιρετός ιερέας ή η ιέρεια που έχει εκλεγεί για να προΐσταται στις αντίστοιχες τελετές. Έχοντας βεβαίως αποκτήσει όλη την εμπειρία και την γνώση ώστε η τελετή του γάμου να συμβαδίζει απολύτως με τα πατρώα ήθη, τις αντίστοιχες τελετές και τις αξίες των προγόνων μας.
Στη διάθεσή σας για κάθε άλλο σχετικό ερώτημα.
ΝΙΚΟΣ ΤΖΙΓΚΟΥΝΑΚΗΣ said
Συγχαρητήρια για τις προσπάθειες σας. Η αρχαία ελληνική παράδοση ήταν η φωτοδότρα πηγή ενέργειας που κράτησε την ανθρωπότητα όρθια επί αιώνες. Ο Όμηρος, Ο Σωκράτης, Ο Πλάτωνας, Ο Πυθαγόρας, κλπ, ήταν οι χαρισματικοί απεσταλμένοι της ανώτερης θείας δύναμης που ήρθαν για να διδάξουν στον απλό άνθρωπο μεγάλες πανανθρώπινες αξίες. Δυστυχώς όλα αυτά ξεχάστηκαν στο όνομα της ξενόφερτης θρησκείας, που επικράτησε στις στάχτες των αρχαίων ελληνικών ναών, και που το κυριότερο ελάχιστη σχέση έχουν με όσα δίδαξε ο Απεσταλμένος του Θεού Ιησούς. Είμαι απ’ αυτούς που βαθιά πιστεύουν στην έννοια της μετενσάρκωσης κάτι που πίστευαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Είμαι όμως και απ’ αυτούς που πιστεύουν στην παγκοσμιότητα της έννοιας θρησκεία. Πιστεύω ότι ο Θεός είναι ένας, με πολλούς απεσταλμένους επί της γης. Ένας απ’ αυτούς ήταν σίγουρα και ο Ιησούς, όπως ήταν και μεγάλοι ημών πρόγονοι που προανέφερα. Αλλά άργε πόσα εγκλήματα διεπράχθησαν στο όνομα του; Δίδαξε ή όχι ο Ιησούς την μετενσάρκωση όπως και όλλοι οι άλλοι μεγάλοι Απεσταλμένοι του Θεού επί της γης; Δίδαξε ναι ή όχι ότι δεν υπάρχει θάνατος, αλλά αιώνια ζωή σε πολλά επίπεδα; Γιατί επιμελλώς επί αιώνες οι θρησκευτικοί ταγοί κρύβουν μεγάλες αλήθειες; Τι φοβούνται άραγε;
Μαύρος Γάτος (προς το κόκκινο) said
Αν φοβούνται λέει…
Folkman said
η νύφη είναι ζουμερή και γλυκιά – να την κλωνοποιήσουμε να έχει κι άλλες ο τόπος