Για ποιο λόγο αναδεικνύουμε την ελληνική κοσμοθέαση; (ΦΩΤΟ από το Ελλήνων Συμπόσιον)
Posted by Thespis στο 5 Δεκεμβρίου, 2008
Το Συμπόσιον Ελλήνων που πραγματοποιήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 08 στον Όμιλο Θαλασσίων Αθλημάτων (Ψαροταβέρνα ΤΟ ΝΗΣΑΚΙ) είχε μεγάλη επιτυχία και από πλευράς προσέλευσης κόσμου και από πλευράς περιεχομένου. Στη διάρκεια του συμποσίου παρουσιάστηκε το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ – ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟΝ Τοίχου 2009 με θέμα τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. Το Ημερολόγιον, για πρώτη φορά στην νεοελληνική ιστορία, περιλαμβάνει και εορτολόγιο των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ εορτών που αναβιώνουν σήμερα!
Το Συμπόσιον παρατέθηκε προς τους φίλους και τις φίλες που αγκαλιάζουν και απαρτίζουν το όλο και διογκούμενο ρεύμα του Κοινού των Θεσσαλονικέων. Διοργανωτές ήταν τα μέλη του υπό σύσταση πολιτιστικού συλλόγου Προμηθεύς Πυρφόρος και συμποσιάρχης ο συνέλλην Μιχάλης Γιάντσης (υπεύθυνος της Ν.Ε. Θεσ/νίκης του ΕΑΡ).
Το μουσικό σχήμα αρχαιοελληνικών οργάνων ΑΜΟΘΕΝ υποδέχθηκε τον κόσμο με μελοποιημένους ορφικούς ύμνους. Ο Βασίλης Γαλανός (κέντρο), λύρα βάρβιτος και φωνητικά. Ο Νίκος Νείκος (αριστερά) με τον πλαγίαυλο. Ο Κωφίδης Στέφανος (δεξιά), κρουστά και σίστρον.
Παραθέτουμε τον χαιρετισμό που απηύθυνε ο Γιώργος Φωτεινός με θέμα «Για ποιο λόγο αναδεικνύουμε την ελληνική κοσμοθέαση»;
Αγαπητοί φίλοι και φίλες, καλώς ήλθατε.
Είναι αλήθεια ότι ζούμε σε μια εποχή όπου αρχίζει να περισσεύει η απελπισία γύρω μας. Όπου όχι μόνον εμείς, σ’ αυτή την ιστορική χερσόνησο του Αίμου, αλλά όλοι σχεδόν οι λαοί του πλανήτη δέχονται μια άνευ προηγουμένου επίθεση. Όχι με ορατά άρματα μάχης και πυραύλους, όπου ο εχθρός είναι φανερός και ξέρεις σε ποιον να αντισταθείς, αλλά μια άνευ προηγουμένου στην ιστορία της ανθρωπότητας οικονομική επίθεση.
Ακούμε διάφορους μεγαλοσχήμονες στην τηλεόραση, από οικονομολόγους και πανεπιστημιακούς μέχρι πολιτικούς και δημοσιογράφους να περιγράφουν με μελανά χρώματα και δυσοίωνες προοπτικές την σημερινή οικονομική κρίση, χωρίς ποτέ να μας κατατοπίζουν. Χωρίς ποτέ να είναι εις θέσιν να μας εξηγήσουν πού οφείλεται η οικονομική κρίση; Στέρεψε ξάφνου ο πλούτος της γης από ορυκτά και μεταλλεύματα; Από την ικανότητά της να παράγει τροφή για να θρέψει τον κόσμο; Το πετρέλαιο μόνο του είχε αποφασίσει να εκτιναχτεί στα ύψη πριν λίγους μήνες; Στέρεψαν τα αποθέματα χρυσού για την ανταπόκριση σε νόμισμα;
Αν τους παρακολουθήσεις λίγο όλους αυτούς τους «ειδήμονες», αντιλαμβάνεσαι με έκπληξη ότι ούτε και οι ίδιοι αντιλαμβάνονται πολλές φορές τι λένε, ότι έχουν άγνοια. Ή, στη χειρότερη περίπτωση, ότι δεν έχουν μεν άγνοια αλλά αποφεύγουν να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας. Να πουν με δυο λόγια και σταράτα ότι κάποιοι, που ελέγχουν την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και μέσω αυτών έχουν βάλει χέρι στις οικονομίες όλων σχεδόν των χωρών, αποφάσισαν να κερδοσκοπήσουν ασύστολα και ταυτόχρονα να οδηγήσουν έθνη και λαούς στον πλήρη έλεγχό τους μέσω της ένδειας που προκαλούν. Μέσω της καταστροφής των παραδοσιακά μεσαίων τάξεων.
Κάποιοι, που ελέγχουν και ήλεγχαν την οικονομία της Β. Αμερικής και των ΗΠΑ εδώ και πάνω από ενάμισι σχεδόν αιώνα μέσω του διεθνούς τραπεζικού συστήματος.
Κάποιοι που δυστυχώς, μόνον ως «ανθρώπινα τέρατα» θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει κάποιος αν ήθελε να τους περιγράψει.
Κάποιοι, που ελέγχουν τόσο ασφυκτικά τις πολιτικές ηγεσίες της γηραιάς Ηπείρου, που κάθε σύσκεψη των ηγετών της για διέξοδο από την κρίση, κλωθογυρίζει χωρίς διέξοδο γύρω από το ίδιο πράγμα, και τα μέτρα που προτείνονται οδηγούν με μαθηματική σχεδόν ακρίβεια στο ακόμα πιο έντονο σφιχταγκάλιασμα από αυτά τα ανθρώπινα τεράτα. Και που μεγάλες βιομηχανίες της Ευρώπης, εκμεταλλευόμενες την σχετική αναμπουμπούλα της λεγόμενης κρίσης, βρίσκουν την ευκαιρία να προχωρήσουν σε δεκάδες χιλιάδες απολύσεις έχοντας το άλλοθι της «κρίσης» ώστε να μειωθούν οι αντιδράσεις. Μεταφέροντας βέβαια ακόμη μεγαλύτερο μέρος των δραστηριοτήτων τους στην Άπω Ανατολή όπου ανθεί η σύγχρονη δουλεία με μεροκάματα των μερικών δεκάδων σεντς.
Όταν υπάρχουν στον κόσμο οράματα και ιδεολογίες, τότε είναι δύσκολο να επέλθει απελπισία. Τότε κάθε επίθεση παντός είδους, μετατρέπεται στη συνείδηση του κόσμου σε θέληση για αντίσταση. Αντίθετα, όταν δεν υπάρχουν οράματα κι έχουν στερέψει οι ιδεολογίες, τότε παρεπόμενο είναι η απελπισία, ο πανικός και το ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Σε μια τέτοια καμπή βρισκόμαστε σήμερα. Δεν υπάρχουν οράματα, και ο κόσμος δεν ξέρει από πού να αρπαχτεί. Μάλλον μπαίνουμε, όπως πολλοί έλεγαν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, σε μια φάση τεχνολογικού μεσαίωνα.
Στον μεσαίωνα είχαν ρίξει την ανθρωπότητα, πριν 1700 περίπου χρόνια, εκείνοι οι οποίοι αποφάσισαν την εκθεμελίωση του πολιτισμού. Του ελληνικού πολιτισμού. Φέρνοντας επί πάνω από μια χιλιετία μια περίοδο σκοταδισμού και αμάθειας. Πώς βγήκε η ανθρωπότητα από τον σκοταδισμό και την αμάθεια μιας ολόκληρης χιλιετίας; Το έχουμε αναλογιστεί, το έχουμε συνειδητοποιήσει; Πού βρήκε τα όπλα να αντισταθεί στον σκοταδισμό; Γνωρίζουμε πού: Στο οπλοστάσιο του ελληνισμού. Η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός στηρίχτηκαν στο διαρκές οπλοστάσιο του ελληνισμού.
Αυτό το οπλοστάσιο, για άλλη μια φορά πιστεύουμε εμείς, ότι θα δώσει τις προϋποθέσεις για να αντεπεξέλθει η ανθρωπότητα στην προκλήσεις του σήμερα. Αυτό το οπλοστάσιο του ελληνισμού, οι αξίες ζωής και οι ιδεολογικές μορφές που παράγει, σε μια εποχή που δεν υπάρχουν άλλες ζώσες ιδεολογίες, πιστεύουμε ότι είναι ικανό να ξαναδώσει στον κόσμο οράματα και ελπίδες. Γι αυτό παλεύουμε, για να ξαναθυμίσουμε στον κόσμο τις αξίες που προσέφερε ο ελληνισμός. Αξίες ικανές να αντιμετωπίσουν το φάσμα της απελπισίας.
Να γιατί κάνουμε τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Να γιατί αναφερόμαστε στους προγόνους μας. Να γιατί αναδεικνύουμε τις ελληνικές αξίες και την ελληνική κοσμοθέαση. Γιατί κάποτε ο ελληνισμός ήταν η ζώσα ιδεολογία και ο τρόπος ζωής του τότε γνωστού κόσμου. Μια ιδεολογία, αξίες και τρόπος ζωής που μέσω του Μεγάλου Αλεξάνδρου μεταφέρθηκαν στα πέρατα της Οικουμένης αλλάζοντας τον ρου της ιστορίας.
Αυτόν τιμούμε σήμερα. Το ήθος του και το ανάστημα του ανδρός. Η σχέση του με τους στρατιώτες του και το ασίγαστο πάθος που τον διακατείχε να κατακτήσει τη γνώση όλου του κόσμου αψηφώντας ταλαιπωρίες, είναι διακριτά απο τον λόγο που απηύθυνε προς το στράτευμά του, όταν αυτό είχε κουραστεί από τις εκστρατείες. Τον λόγο αυτόν μας τον μεταφέρει ο Αρριανός. Θα τον ακούσουμε από τον Λέοντα, μέλος του αρχαιοπρεπούς αγήματος ΆΡΕΣ ΑΝΑΞ.
Ο Λέων (Σωκράτης Σιδηρόπουλος) των Άρες Άναξ, με στολή Μακεδόνα Οπλίτη, διαβάζει τον λόγο που απηύθυνε προς το στράτευμα ο Αλέξανδρος (Αρριανός, Βιβλ. πρώτον, Κεφ.ΙΧ).
Ο κ. Αριστοτέλης Κακογεωργίου, εκπρόσωπος της Ομάδας Έψιλον, απευθύνει χαιρετισμό προς το συμπόσιο.
Ο κ. Στέλιος Μανής, εκπρόσωπος της ομογένειας των ΗΠΑ, απευθύνει θερμό χαιρετισμό προς το Κοινό των Θεσσαλονικέων.
Άποψη του συμποσίου κατα την διάρκεια των χαιρετισμών και των ομιλιών.
Ο συγγραφέας κ. Μιχάλης Καλόπουλος αναπτύσσει το θέμα «Ποια ήταν τα αίτια θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου;»
Την ομιλία του μπορείτε να την βρείτε κάνοντας κλικ εδώ.
Άποψη του συμποσίου μετά το πέρας των ομιλιών.
Ο Ιάσων σε κέφι με τους μουσικούς.
Συζητήσεις, κέφι και τραγούδι, η πεμπτουσία των ελληνικών συμποσίων απο την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Ο Δημήτριος Μιχάκης – Αλέξανδρος τραγουδάει την «Μάνα του Αλέξανδρου».
Στη Μακεδονία του παλιού καιρού γνώρισα τη μάνα του Αλέξανδρου
μου ‘στησε κουβέντα στις εξοχές κι έκανε νυχτέρια με μάγισσες
Αχ Μακεδονία χιλιόμορφη, γιατί κλαις και λιώνεις σαν το κερί
έχω γιο μονάκριβο η καψερή κι έχει φύγει για την ανατολή
Στη Μακεδονία του παλιού καιρού
γνώρισα τη μάνα του Αλέξανδρου
στο φεγγάρι ψάχνει για μάγισσες
στ’ όνειρό της φέρνει τους Έλληνες
………………………………………………………………………………………………
kleitor said
ωραίος θίασος! Πότε θα βγει περιοδεία;
12thespis said
Εκπληκτική η ατάκα σου αγαπητέ Κλείτορα. Όντως ωραίος θίασος, και σε διαρκή περιοδεία. Που ελπίζουμε να γίνει ακόμη πιο διαρκής και εντονότερη. Ένας θίασος του Διόνυσου όπως ακριβώς περιγράφεται από τον Μάριο Βερέττα στο «Πολυθεία και Φιλοσοφία».
Τι σημαίνει άλλωστε Θίασος; (για να προλάβω όσους πιθανόν βιαστούν να παρανοήσουν το σχόλιό σου). «Ομάδα ανθρώπων που περνά τους δρόμους χορεύοντας και τραγουδώντας προς τιμή του Βάκχου» σύμφωνα με το λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας Ματζέντα. Ή «γιορτή ή συμπόσιο αυτών των θιάσων» σύμφωνα πάλι με το ίδιο λεξικό ή «όμιλος ανθρώπων που χορεύουν και τραγουδούν στους δρόμους» σύμφωνα με το λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας του Π. Γιαννακόπουλου (εκδ. Πελεκάνος) κλπ.
Ξεκινάμε απ’ τις «γιορτές και τα συμπόσια» γιατί κάπως πρέπει να γίνει μια αρχή, και σύντομα θα βγούμε και στους δρόμους μεταφέροντας το μήνυμα της χαράς της ζωής σε αρμονία με την φύση και με τον εαυτό μας, όπως αντιλαμβάνονταν τις έννοιες αυτές οι πρόγονοί μας. Ένας περιοδεύων θίασος του Διόνυσου. Θα μου πεις ότι υπάρχουν και κάποιοι δυσκοίλιοι που θα ενοχληθούν γιατί ίσως θεωρούν ότι το να συμποσιάζεσαι, να χαίρεσαι τη ζωή ή το να νιώθεις τον Βάκχο μέχρι τα κατάβαθα της ψυχής σου είναι «φτου κακά». Τι να κάνουμε όμως, δεν γίνεται να τους ευχαριστήσουμε όλους.
Σ’ ευχαριστώ που μου ’δωσες την ευκαιρία να το διευκρινίσω για να μην νομίσουν ορισμένοι που ίσως επειδή ντρέπονται για την βακχική ή την λατρευτική διάσταση των προγόνων μας ή ίσως επειδή θεωρούν τη λέξη «θίασος» προσβλητική (επηρεασμένοι απ’ τη ρωμέικη μιζέρια μια που μόνον έτσι γνωρίζουν τον όρο αυτό), να μην νομίζουν ότι ντρεπόμαστε κι εμείς να φέρουμε τον τίτλο Θίασος. Είμαστε ένας Θίασος του Βάκχου κι έτσι θα συνεχίσουμε. Με «Πολυθεία και Φιλοσοφία» όπως γράφει και ο Βερέττας. Με συνεχείς περιοδείες, με διαλέξεις, με εκδηλώσεις, με τελετές, με ιεροπραξίες, με τρέλα ελληνική και με χαρά, με μουσική και με χορό. Κι όποιος θέλει ακολουθεί, είτε μαζί μας είτε φτιάχνοντας τον δικό του θίασο. Όποιος πάλι δεν θέλει, με γεια του με χαρά του.
Να είσαι καλά.
kleitor said
Μα φίλτατε δεν είμαι ακόμα τόοοοσο γέρος που να μην ξέρω τι λέω.
Κι εμένα μου αρέσουν οι γιορτές και υπάρχουν πολλές χιλιάδες θίασοι για να διαλέξει ο καθένας τι του ταιριάζει και τι όχι. Ελπίζω μόνο να μην θεωρείτε σαν εχθρούς όσους δεν θέλουν να είναι θιασώτες κάποιου συγκεκριμένου θιάσου. Ποτέ δεν ήταν υποχρεωτικό να είναι κάποιος θιασώτης ενός συγκεκριμένου θίασου. Είναι θέμα γούστου και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα που λέει ο λαός κι εμένα το γούστο μου σταματά στις γιορτές και δεν συμπεριλαμβάνει ούτε τα υπερόπλα των έψιλον ούτε τα πάσης φύσεως στρατιωτικά αγήματα ούτε μύστες. Σας εύχομαι καλές περιοδείες και να περνάτε καλά και αν περάσετε από την γειτονιά μου θα βγω να δω τον εν λόγω θίασο όχι ως θιασώτης αλλά ως πολίτης και τότε θα πω αν μου αρέσει ή όχι. Μέχρι τότε απλώς μένω να γνωρίζω την ύπαρξη ενός ακόμα θιάσου για τα πανηγύρια. Εβίβα εκ καρδιάς.
12thespis said
Αγαπητέ Κλείτορα, απορώ για ποιο λόγο γράφεις «Ελπίζω μόνο να μην θεωρείτε σαν εχθρούς όσους δεν θέλουν να είναι θιασώτες κάποιου συγκεκριμένου θιάσου».
Είδες πουθενά στο άρθρο το οποίο αποφάσισες να σχολιάσεις, κάποια νύξη μισαλλοδοξίας; Γράφω πουθενά στο σχόλιό μου για «εχθρούς» ή προτρέπω κανέναν ν’ ακολουθήσει τον δικό μας θίασο; Αντιθέτως μάλιστα, προτρέπω επί λέξει: «Κι όποιος θέλει ακολουθεί, είτε μαζί μας είτε φτιάχνοντας τον δικό του θίασο».
Αρχίζεις να με προβληματίζεις καλέ μου φίλε διότι παρά το ότι σαφέστερος δεν γινόταν να είμαι, μου προσάπτεις εμμέσως υπόνοιες μισαλλοδοξίας. Έτσι, στον αέρα, χωρίς να τις στηρίζεις πουθενά απ’ τα γραφόμενά μου. Με κάνεις ν’ αρχίσω να σκέφτομαι ότι στο επόμενο σχόλιό σου μπορεί να μου προσάψεις οτιδήποτε άλλο. Έτσι, στον αέρα και πάλι… Αναρωτιέμαι τι πρέπει να κάνω; Να κάνω μια δημόσια δήλωση εξ’ αρχής ότι δεν είμαι ελέφαντας; Θα έχει αποτέλεσμα; Δεν ξέρω, γιατί το να μπαίνει κάποιος σε ένα μπλογκ και ν’ αρχίσει να μοιράζει υπόνοιες, κατηγορίες και κατηγοριοποιήσεις είναι εύκολο, ιδίως αν αδιαφορεί να τα στηρίξει πουθενά και απλώς κάνει το κέφι του γράφοντας ό,τι του έρθει στο μυαλό εκείνη τη στιγμή.
Ειλικρινά σ’ ευχαριστώ για τις ευχές, είναι σίγουρο ότι περνάμε και θα περνάμε καλά. Βεβαίως το σέβομαι που όπως γράφεις «το γούστο σου σταματά στις γιορτές». Τα γούστα του καθενός είναι απολύτως σεβαστά είτε σταματούν στις γιορτές, είτε σταματούν στα τσιφτετέλια, είτε σταματούν στα πανηγύρια. Όπως πολύ σωστά γράφεις, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα .
Το δικό μας «γούστο» διαφοροποιείται κάπως απ’ το δικό σου αφού όπως ξαναέγραψα, προτιμούμε να συνδέουμε τις γιορτές με «το μήνυμα της χαράς της ζωής σε αρμονία με την φύση και με τον εαυτό μας, όπως αντιλαμβάνονταν τις έννοιες αυτές οι πρόγονοί μας. Με «Πολυθεία και Φιλοσοφία», με συνεχείς περιοδείες, με διαλέξεις, με εκδηλώσεις, με τελετές, με ιεροπραξίες, με τρέλα ελληνική και με χαρά, με μουσική και με χορό. Σαν ένας περιοδεύων θίασος του Διόνυσου». Ελπίζω να μη μας κακίζεις επειδή διαφέρουμε στα γούστα. Και θέλω να πιστεύω ότι δεν ανήκεις σ’ εκείνους που τον όρο Θίασος τον γνωρίζουν μόνο από την έννοια που τον έχει προσδώσει η ρωμέικη μιζέρια.
Δεν ξέρω πότε θα περάσουμε από τη γειτονιά σου, βλέπεις έχουμε πολύ δρόμο ακόμη μέχρι να κατέβουμε στην Αθήνα (500 χλμ. για περιοδεύοντα Θίασο δεν είναι παίξε γέλασε). Με χαρά θα σε δω να βγαίνεις για να μας δεις και να μας πεις αν σου αρέσει ή όχι αυτό που κάνουμε. Την θέλουμε την κρίση σου. Νηφάλια βέβαια αυτή τη φορά και όχι επιπόλαιη. Γιατί μέχρι στιγμής, χωρίς να μας έχεις δει και χωρίς να μας γνωρίζεις, μας κατέταξες με σημαινόμενο αρνητικό και κάτι τέτοιο δεν υποδηλώνει κρίση αλλά – επέτρεψέ μου για την έκφραση – επιπολαιότητα.
Μέχρι τότε, Εβίβα και από μένα. Ή αλλιώς Ευοί Ευάν!
kleitor said
δεν προσάπτω τίποτα σ’ εσένα Θέσπη. Μην μυγιάζεσαι. Τα περί επιπολαιότητας τα έχω ξανακούσει παλιότερα μόνο που ο χρόνος μάλλον με δικαίωσε. Άλλωστε μην ξεχνάς πως πολλούς σας έχω δει και πολλούς ήδη σας γνωρίζω συνεπώς μπορώ να έχω κάποιες πρώτες εκτιμήσεις. Ελπίζω αυτή την φορά να πέσω έξω στις εκτιμήσεις μου και πολύ θα χαρώ να διαψευσθώ. Δεν κακίζω κανέναν, προσωπικές απόψεις εκφράζω και δεν βλέπω πουθενά κακίες εκτός αν εννοείς κακίες τα περί υπερόπλων των έψιλον και κλπ τέτοια. Τα δε περί εχθρότητας τα έγραψα ΄διότι ήταν ακόμα αναρτημένα κάποια σχόλια που πλέον δεν είναι και σ’ εκείνα ναι διέκρινα εχθρότητα. Καλώς όμως αφού εν τω μεταξύ τα διεγραψες όπως βλέπω, αναιρώ κι εγώ την συγκεκριμένη μου πρόταση.
12thespis said
Εντάξει, σε γνωρίζω και σ’ εκτιμώ γι αυτό και εξεπλάγην. Για τις αφορμές «περί εθρότητας» o.k., τώρα το καταλαβαίνω. Τα σχετικά σχόλια τα είχα σβήσει αμέσως μόλις τα είδα.
ΑΙΑΣ Α. ΤΑΡΝΑΡΗΣ said
Κρατήστε σέ επαφή Αδελφοί με αυτά τα ωραία άρθρα σας καί εμάς τούς ξενιτεμένους. Είστε τό μέλλον τής πατρίδος μας.